LordSerSery
Moderatör
Yaş : 32
Kayıt tarihi : 02/09/08
Mesaj Sayısı : 336
Nerden : Anqara | qǿLßa$ı | $éqMénLér
Sınıf : 11-D
Lakap : SerSery
|
Konu: Sen benim gözlerime hiç bakmadIn ki... Cuma Eyl. 05, 2008 3:23 pm |
|
|
Gözlerin kayIyor gözlerimden , sözlerin birer bIçak gibi ; karnIma saplanIyorlar teker teker. sen anlatmaya devam ederken , ben asLInda seni dinlemiyorum. kokularIn anlatIyor bana gidecegini , simdiden gitmeye basladILar bile.
ellerini bir yukarI, bir asagI hareket ettirirken bile gözlerin yükselmiyor yerden.sürekli aynI kelimeleri seçiyorum cümlelerinden }olmadI.} }olmaz.} , bir döngü halinde 2 cümlede bir kendilerini tekrar ettiriyorlar , sen benim gözlerime hala bakamazken.
bütün oda dagILmIs , kitaplar yerlerde , yastIgIm kucagImda , bIraktIklarIn ise yatagIn üzerinde duruyorlar ; dokunulmamIs. kIrIk kapImIn hemen berisinde durup bana bakIyorsun , agzIna gelen her lafI söylerken.
ben seni dinlemiyorum ki ; sadece ileriye geriye sallanIyorum. kokularIn gidisinin yasInI tutuyorum.
uzun bir sessizlikten sonra }bir seyler söyle} lafInla bozuluyor sessizlik.
ne diyebilirdim ki sana ; ellerim titrerken , ben yastIgIma sarILmIs ileri geri sallanIrken.diyecek gücüm mü vardı ki?
hatta , sana bir }gitme} diyebilecek gücüm bile yoktu. yastIgI sIkIyordum ben bütün gücümle ve senden kalanlar yatagIn üzerinde duruyordu.
sen beni }hiçbir seysizlik} ile suçlarken , ben seni dinlemiyordum ki.
sen benim }imkansIzLIk}larımdan bahsederken , ben seni hiç mi hiç dinlemiyordum.
sen bana küfür ederken , ben senin gözlerine son bir kez daha bakmaya çaLIsIyordum.
ki , sanIrIm basarIsIz oldum. çünkü ; sadece gözlerim anlatabilirdi sana ne oldugunu. ne hissettigimi , neden yaptIgImı , o gün ne olduğunu , kapImI neden kIrdIgImI , neden sürekli tIrnaklarImI yedigimi , neden iç çektigimi , neden oldugum yerde saydIgImI.
ama sen benim gözlerime hiç bakmadın ki. hiçbir kelime anlatamazdI sana , seni ne kadar çok geri istedigimi , eskisi gibi. ama sana dur da diyemedim , gücüm yoktu. yitiktim , kötü bir sekilde düsmüstüm. ve bu sefer kaldIran bir }sen} yoktun.
sen orada senden geri kalanlarI çabucak toplarken , ben yastIgImI IsIrIyordum , ileri geri sallanIyordum. içimden }gitme} diye bagIrIyordum , gözyaslarIma engel olmaya çaLIsarak.
}hala bir sey söylemeyecek misin?} derken parçalandI içim , kendimi bir türlü inandIramadIgIm }senin gidecegin} gerçegini artIk beynim de algILamaya baslamIstI.
ne diyebilirdim ki. gitme demeye cesaretim ve gücüm yokken ; }hosça kal} çIktI agzImdan.
sen benim KIrIk kapImI vurup çIkarken , ben yastIgIma sarILIyordum yere yatIp , kIrILmIs camlarIn üzerine , ilk ve son yas töreni için.
sana , }gitme} diyecektim.
ama sen benim gözlerime hiç bakmadIn ki.. |
|